
بسیج شدن بخشهای فرهنگی کشور برای ترویج کتاب تاثیر بیشتر دارد
محمدرضا سرشار با اشاره به تاثیر برگزاری هفته کتاب گفت: زمانی که کل رسانهها، وسایل ارتباط جمعی، بخشهای فرهنگی کشور و دلسوزان مساله کتاب و کتابخوانی همه با هم بسیج میشوند و سعی میکنند یک هفته را برای مخاطبان پربار و جذاب کنند، قطعا تاثیر آن بیشتر است.
محمد رضا سرشار (نویسنده) در گفت وگو با ستاد خبری بیست و نهمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، در رابطه اهمیت و جایگاه هفته کتاب، گفت: ما روزها و هفتههای خاص را به این دلیل در تقویم ملی خود وارد میکنیم که مسائلی را که در اولویت اول زندگی مردم نیست یا خودشان اینگونه تصور میکنند لااقل برای یک روز یا یک هفته با ترفندهای مختلف به آنها یادآوری کنیم. شاید در طول سال همین یادآوری بتواند تا حدودی آن غفلت نسبت به موضوع را در آنها کم کند.
وی افزود: عده قابل توجهی از مردم مطالعه را جزء نیازهای اولیه زندگی خود نمیدانند و مگر از کارهای دیگر وقت اضافی به دست آوردند و کتاب مورد علاقه نیز در دسترس آنها باشد، احتمالا مطالعه می کنند اما برگزاری هفته کتاب میتواند اهمیت کتاب را یادآوری کند.
او در رابطه با میزان تاثیرگذاری هفته کتاب، عنوان کرد: طبعا هر تذکری تاثیر دارد؛ منتها تذکر کیفیت تذکر مهم است. یک زمانی فقط تذکر توسط خانه کتاب و ادبیات و ایران یا چند رسانه انجام میشود یک اثر دارد، اما زمانی که کل رسانهها، وسایل ارتباط جمعی، بخشهای فرهنگی کشور و دلسوزان مساله کتاب و کتابخوانی همه با هم بسیج میشوند و سعی میکنند یک هفته را برای مخاطبان پربار و جذاب کنند، قطعا تاثیر آن بیشتر است.
وی یادآور شد: امسال میبینید که از روز اول هفته کتاب شهرداری حضور فعالی در بزرگراهها پیدا کرده و تصاویر نویسندهها و کتابهای آنها را معرفی کرده است که این خود یک شیوه است. رادیو و تلویزیون که بزرگترین و موثرترین رسانه است در این سالها به سهم خود فعال بوده است و حتماً موثر بوده است. اما یک بخش از این تاثیرگذاری را میتوان اینگونه سنجید که اوضاع کتابخوانی در چه وضعی است، میزان شمارگان کتاب به چه میزان است و شان اجتماعی نویسندگان ما چگونه است.
سرشار اضافه کرد: وقتی در مدرسه موضوع انشا به کودک و نوجوان ما داده می شود و یا به گرایش شغلی آینده او می پردازند، آیا کتابداری جز مشاغل اول علاقه مندی او در آینده است یا خیر؟ این موضوع می تواند میزان تاثیرگذاری تبلیغات در حوزه کتاب را می سنجد.
این نویسنده یادآور شد: مشکل کمی مطالعه، اولا مربوط به کشور ما تنها نیست؛ بلکه یک مشکل عام جهانی است و اگر بخواهیم به طور نسبی ارزیابی کنیم، کشور ما در رتبههای بالای مطالعه قرار می گیرد. سطح مطالعه در کشور ما بهرغم تبلیغات منفی که در داخل کشو از طرف بعضی از افراد یا از روی غرض یا از روی بی اطلاعی انجام میشود در مجموع نشان میدهد نسبت به برخی از کشورهای اروپایی درجه یک، سطح مطالعه کشور ما بالاتر است. میزان مطالعه در کشور ما نسبت به آنچه که فرهنگ کهن چند هزار ساله ما طلب می کند با توجه به اینکه مبنای انقلاب در کشور ما مسائل فرهنگی است و دین ما از ما می خواهد، قطعا فاصله زیادی با کمال مطلوب خودمان در این زمینه داریم. بنابراین مقایسه نسبی امری دیگر و مقایسه با کمال مطلوب، موضوع دیگری است که ما با مسئله دوم فاصله زیادی داریم و باید کار بسیاری در این رابطه انجام شود.
وی ادامه داد: اگر انتظار داشته باشیم مردم فقط با تبلیغات کتابخوان شوند که خیلی معقول نیست؛ چرا که ما در عصری قرار گرفتیم که رقبای قدرتمندی برای کتاب پیدا شده است و هیچ کاری هم نمی توان انجام داد و این جبر زمان است. فضای مجازی بخش بزرگی از اوقات مردم را به خود اختصاص داده است و رقیب بسیار قدرتمندی محسوب می شود و نباید اینگونه باشد که زمان ما صرف شود. ما اگر روزی توانستیم این ساعات زمان استفاده مردم از رایانه و گوشیهای هوشمند را کم کنیم و در ساعت معینی آنها را به انجام کار مفیدی مانند کتابخوانی مقید کردیم، توانستیم آنها را مدیریت کنیم.
محمد رضا سرشار در پایان در خصوص طرحهای فصلی فروش کتاب، گفت: کتاب به دلیل اینکه اولویت اول مردم نیست باید حتماً تسهیلاتی برای آن فراهم کنیم که افراد برای تهیه کتاب رغبت بیشتری داشته باشند. باید نمایشگاههایی کوچکی در هر محله، مسجد،خانه فرهنگ و پارک برگزار شود. چرا که کتاب باید در دسترس همه باشد و با چند دقیقه راه رفتن بتوانند آن را تهیه کنند.