سید سعید هاشمی، دیگر نویسنده کودک و نوجوان و سردبیر ماهنامه سلام بچه‌ها نیز درباره توصیف حضرت رسول اکرم(ص) در داستان کودک و نوجوان گفت: سابقه این توصیف به بعد از انقلاب می‌رسد و ما قبل از انقلاب تصویری از حضرت رسول اکرم(ص) در این آثار نداشتیم. فقط مهدی آذریزدی قصه‌های کوتاهی در مجموعه «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» دارد که البته تصاویری که از حضرت رسول(ص) در اثر خود ارائه داده، تصاویر داستانی نیستند و حکایات را به صورت قالبی بی‌آنکه دخل و تصرفی در آنها کرده باشد گردآورده است.
اولین داستان جامع درباره پیامبر اکرم(ص) برای کودک
بعد از انقلاب، داستان‌نویسی کودک و نوجوان در ایران رشد کرد و تصویر و توصیف حضرت رسول(ص) نمود پیدا کرد. اولین داستان جامعی که درباره حضرت رسول(ص) برای مخاطب کودک نوشته شد، قصه‌ای به نام «به شیرینی عسل» بود که شکوه قاسم‌نیا در دهه شصت آن را نوشت و استقبال خوبی هم از آن شد. آن داستان توانست برای اولین بار توصیف جامعی از اخلاق و زندگی حضرت رسول(ص) به کودکان ارائه دهد.
در رمان کودک چندان فرصت نمی‌شود نویسنده بتواند شخصیت را معرفی کند چون کودک حوصله تفصیل را ندارد. جامع‌تر از این اثر، کتاب «یثرب، شهر یادها و یادگارها» نوشته رضا رهگذر(محمدرضا سرشار) است. جامع‌تر از آن هم کتاب «از سرزمین نور» کتاب چندجلدی رضا رهگذر است که درباره زندگی حضرت رسول(ص) از ابتدا تا رحلت نوشته شده و در آن خیلی خوب شیوه زندگی حضرت رسول(ص) را حتی وضعیت ظاهری ایشان را توصیف کرده است. او برای نوشتن این اثر، کتاب‌های زیادی را مطالعه کرده و توانسته وجهه روشنگرایانه‌ای از حضرت رسول(ص) ارائه کند.
کتاب‌های دیگری هم هستند. مثلاً محمود پوروهاب و مجید ملامحمدی در حوزه چهارده معصوم(ع) کتاب‌هایی دارند که در بخشی از آن به حضرت رسول(ص) پرداخته‌اند. حسین فتاحی هم کتابی دارد که در بخشی از آن به حضرت رسول(ص) می‌پردازد. در همه اینها زندگی حضرت رسول(ص) خیلی روشن و واضح برای کودک و نوجوان بیان شده است. فکر می‌کنم در زمینه معارف اسلامی راه خوبی رفته و می‌رویم، هر چند آثار کم است، اما نسبت به قبل از انقلاب پرمایه‌تر بوده است. در این آثار بیشتر به اخلاق و رفتار حضرت رسول(ص) اشاره شده است.
کتاب «از سرزمین نور» یا «یثرب، شهر یادها و یادگارها» در زندگی ظاهری حضرت رسول(ص) جزئی‌نگری داشته است و نگاه کردن حضرت رسول(ص)، خشم و عصبانیت ایشان و … را هم مستند بیان کرده است. این کتاب از طرف چند ناشر هم منتشر شده و از آن استقبال خوبی شده است.
درباره زندگی شخصی حضرت رسول(ص)، کتاب‌ها و منابع محدودی داریم و نویسندگان ما با این منابع آشنا نیستند، اما محمدرضا سرشار در یک موقعیتی برای مطالعه این آثار وقت گذاشت، همه این آثار را خواند و توانست زندگی حضرت رسول(ص) را شخصی‌تر به ما معرفی کند.
خیلی‌ها وارد این راه شدند و نتوانستند موفق شوند. تا نویسنده با زندگی حضرت رسول(ص) و شیوه‌های رفتاری حضرت آشنا نباشد، نمی‌تواند در این راه گام بردارد، چه بسا داستانی بنویسد که مخاطب را دلزده کند. داستان‌های زیادی چنین بودند. مثلاً چرا از جشنواره خاتم استقبال نشد؟ یکی از دلایل همین بود که نویسندگان زندگی حضرت رسول(ص) را نمی‌شناسند. با اخلاق ایشان آشنا نیستند. ما داستان‌نویسان بزرگ داریم که نتوانستند وارد این وادی بشوند. آشنایی با بُعد ظاهری و باطنی حضرت رسول(ص) یک موقعیت ویژه‌ای می‌خواهد. هر نویسنده‌ای نمی‌تواند به آن دسترسی پیدا کند مگر اینکه نویسنده از جان و دل برای این موضوع مایه بگذارد.